Нараткӳл

Нараткӳл
Ялав	Герб
Патшалăх	Раççей
Федераци субъекчĕ	Чĕмпĕр облаçĕ
Муниципаллă район	Чартаклă
Ял тăрăхĕ	[[ял хутлăхĕ\|]]
Координатсем	54°19′08″ с. ш. 49°16′16″ в. д.HGЯO{{#coordinates:}}: нельзя иметь более одной первичной метки на странице
Наци йышĕ	вырăссем, чăвашсем, тутарсем
Конфесси йышĕ	православсем, мăссăльмансем
Этнохороним	нараткÿлсем
Вăхăт тăрăхĕ	UTC+4
Телефон кочĕ	+7 84232
Почтă индексĕ	433436
Автомобиль кочĕ	73, 173
ОКАТО кочĕ	73 256 855 000

Нараткӳл (выр. Старое Ерёмкино, тут. Нараткүл) - Чĕмпĕр облаçĕнчи Чартаклă районĕнчи ял. Вырăссем, чăвашсем, тутарсем пурăнаççĕ.

Тавралăх тӳрлет

Вăрман хĕрринче вырнаçнă.

Йыш. Ял тытăмĕ тӳрлет

Яла чăвашсемпе тутурсем никĕсленĕ (XVII ĕмĕр).

Ҫӑлкуҫри текст(выр.)

Хальхи вăхăтра вара пурнакансенчен ытларах пайĕ — вырăссем. Чăвашсемпе тутарсем "ăçта кайса кĕни" паллă мар. Статистика çакăн пек: 2010-мĕш çулхи çырсатуху пĕлтернĕ тăрăх: вырăссем (75%), чăвашсем (10,5%), ирçесем (5,5%), тутарсем (3,3%).^[1]^[2]

Истори тӳрлет

Хыпар-хăнар çакăн пек:

Ҫӑлкуҫри текст(выр.)

В 1668 году возникает село Еремкино. В Писцовых книгах Казанского уезда (в книге 13 за № 15 дела) имеется такая запись: “Да за рекою ж Уренем на той же отписной земле, которая отписана во 176 году (1668 г.) по Михайловым книгам Баракова... поселилась Синбирского уезду деревня Наратколь, Еремкина тожь, а в ней живуть ясашные татара и чюваша. А у досмотру и у меру они Татара и Чюваша Еремка Бекбулатов подали выпись с отказных книг”7.
Прокомментировать этот документ можно следующим образом.
Очередная запись занятых и свободных земель с проживающими там крестьянами производилась в 1668 году, что зафиксировано в Михайловских книгах. Там обнаружили починок, в котором проживали и татары, и чуваши, скорее всего самым почтенным по возрасту был Еремка Бекбулатов. При проверке они подтвердились и выдали соответствующие документы^[3]^[4]^[5].

Тĕплĕнрех ку пулăм ак çапла курăнать:

Ҫӑлкуҫри текст(выр.)

Экономика, культура, вĕрентÿ тӳрлет

Паллă çынсем тӳрлет

Кривов Тимофей Сергеевич (1886-1966) — революционер, В.И.Ленин пулашавçи, вĕренекенĕ, чăваш, Социализмла Ĕç Геройĕ.

Çавăн пекех пăхăр тӳрлет

Ямпак.

Вуламалли тӳрлет

Г.Б. Матвеев, Е.А. Ягафова. Чуваши Ульяновские. Чăваш электронла энциклопедийĕнчи статья.
СИМБИРСКО-САРАТОВСКИЕ ЧУВАШИ. Под общей редакцией проф. М. Г. Кондратьева. Чебоксары — 2004
Садыкова Резеда Камиловна. ИСТОРИКО-ЛИНГВИСТИЧЕСКИЙ АНАЛИЗ ТЮРКО-ТАТАРСКОЙ ТОПОНИМИИ УЛЬЯНОВСКОЙ ОБЛАСТИ РОССИЙСКОЙ ФЕДЕРАЦИИ 10.02.02.- Языки народов Российской Федерации(татарский язык) АВТОРЕФЕРАТ диссертации на соискание ученой степени кандидата филологических наук Казань-2003.
А.А. Ахметов. Аграрно-крестьянские отношения и социально-политическое развитие Симбирско-Ульяновского Заволжья в XVII—XX веках. УЛЬЯНОВСК. ИЗДАТЕЛЬСТВО «ВЕНЕЦ». 2004

Асăрхавсем тӳрлет

^ 2010-мĕш çулхи çырсатуху бази. 2015 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 15-мӗшӗнче архивланӑ.
^ Нацилĕхне кăтартманнисемсĕр.
^ История заселения нынешнего Ульяновского Заволжья. — Mar. 4th, 2014 at 4:20 PM
^ "Вуламалли" пайри А.А.Ахметов кĕнекине пăхăр.
^ Перетяткович Г. Поволжье в XVII и начале XVIII века. Одесса, 1882. - С. 253-254;

Каçăсем тӳрлет

[1] 2010-мĕш çулхи çырсатуху бази. 2015 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 15-мӗшӗнче архивланӑ.

[2] Нацилĕхне кăтартманнисемсĕр.

[3] История заселения нынешнего Ульяновского Заволжья. — Mar. 4th, 2014 at 4:20 PM

[4] "Вуламалли" пайри А.А.Ахметов кĕнекине пăхăр.

[5] Перетяткович Г. Поволжье в XVII и начале XVIII века. Одесса, 1882. - С. 253-254;

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]