Намăс — çыннăн ăс-хакалĕпе кăмăл-туйăм тивĕçĕсене шутласа хурса хăй çине илсе пурнăçа кĕртмелли, этем тĕнчи пĕрлĕх пайĕсенче палăртнă тивĕç йĕркисене тытмалли, çын хăй тĕллĕн тăвакан ĕç-пуçа тĕрĕслесе тӳрĕ тытмалли хевтелĕх.

Намăс пулса кайни тӳрлет

Намăс çинчен философи вĕрентĕвесен историйĕ тӳрлет

Аваллăх тӳрлет

Вăтам ĕмĕрсем тӳрлет

Çавăн пекех пăхăр тӳрлет

Вуламалли тӳрлет

  • Назаретян А.П. Совесть в пространстве культурно-исторического бытия (полемические заметки) // Общественные науки и современность. 1994. № 5. С. 152-160.
  • Зимар, «Совесть и её свобода», СПб,1904.
  • Ч. Дарвин, «Происхождение человека»,
  • Р. Ree, «Der Ursprung der moralischen Empfindungen», Хемниц, 1877.
  • Hartmann, «Phänomenologie des sittlichen Bewusstseins».
  • Gass, «Die Lehre vom Gewissen», 1869.
  • Elsenhans, «Wesen und Entstehung des Gewissens», 1894.
  • Stäudlin, «Geschichte d. Lehre vom Gewissen», 1824.
  • Kreibig, «Geschichte und Kritik des ethischen Scepticismus», Вена, 1896.

Каçăсем тӳрлет