Лигур чĕлхи (авалхи)

Лигур чĕлхи — топонимсене тĕпчесе çĕнĕрен тунă чĕлхе, унпа рим тапхăрĕччен Италин çурçĕр-анăçĕнче тата Францин кăнтăр-тухăçĕнче пурăннă халăх (лигурсем) калаçнă.

Лигур чĕлхи
Тăван ячĕ: паллă мар;
Патшалăхсем: Лигури (хальхи Франци, Итали, Испани чиккисен территоринче)
Классификаци
Категори: Еврази чĕлхисем
классифицилемен
Çырулăх: çырусăр
Чĕлхе кочĕсем
ISO 639-1:
ISO 639-2:
ISO 639-3: xlg
Çавăн пекех пăхăр: Проект:Лингвистика
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Лигур чĕлхи пăхăр.

Инди-европа чĕлхисем пулса кайичченхи чĕлхесен йышне кĕрет, темелле. Чылаях мар глоссем тата топонимсем çеç тупăннă. Морфемăсене тишкерсе, вăл Сицилири сикан халăхĕн чĕлхи евĕр, пулас.

Кельт гипотези тӳрлет

Ксавье Деламарр шухăшĕпе, лигур чĕлхи кельт çемьин йышĕнче пулнă.

Инди-европа субстрачĕ пуличченхи гипотеза пирки тӳрлет

Авалхи авторсем пĕлтернисем тӳрлет

П. эрч. 41 - 49 çулсенче Корсика утравĕнче ссылкăра пурăннă Сенека, çакăнти лигур тата ибер йăхĕсен йали-йĕркине пĕлнĕ. Сенека шухăшĕпе, çыранхĕр корсикансем, кантабрсем пекех, лигурсем, утравăн вăта пайĕнчисем — иберсем — пулнă.[1] Иберсен тата лигурсен чĕлхисем ун чухне калаçу шайне çити кăна аталаннă пулнă, Сенека хăй Иберире çуралнăскер, çавăнпа унăн шухăшне шута илмеллех.

Страбонăн тепĕр фрагментĕнче лигурсемпе кельтсен уйрăмлăхне çырса кăтартнă:

«Альп пирки сăмах тапратсан… лигурсемсĕр, нумай йах, мĕнпур кельт йăхĕ, çак ту-сăрт çинче пурăнать; лигурсем кельтсемпе пĕр пекрех пулсан та, урăх йăх ушкăнне кĕреççĕ».

Геродот (5.9) çырнипе, сигиннсем (Тăнай тăрăхĕнче пурăннă йăх), лигур челхипе — «вак-тĕвек сутакансем», Массили çывăхĕнче тĕпленнĕ.

Çав. пекех тӳрлет

Асăрхавсем тӳрлет

  1. ^ Dictionary of Greek and Roman Geography. — P. pages 689–692. Downloadable Google Books.

Вуламалли тӳрлет

  • Barruol, G. (1999) Les peuples pré-romains du sud-est de la Gaule — Etude de géographie historique, 2d ed., Paris
  • Delamarre, X. (2003). Dictionaire de la Langue Gauloise (2nd ed.). Paris: Editions Errance. ISBN 2-87772-237-6
  • Strabo (1917) The Geography of Strabo I. Horace Jones, translator. Loeb Classical Library. London, William Heineman.
  • Фалилеев, А. И. (2011) Вопросы лигурского языкознания: Ligurica sub specie Celto-Liguricae et Indo-Germanicae. — Вопросы языкознания, 2011, № 3, 85-113.